ด้วยข่าวลือบางอย่างทำให้ ปวีร์ หรือ ปี ตัดสินใจรักษาระดับความสัมพันธ์กับ เดือนดาว ไว้เพียงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

กระทั่งเธอจากไปโดยไร้คำร่ำลานานถึงหกปีเต็ม เขาจึงได้รู้ตัวว่าเธอยังคงมีตัวตนชัดเจนอยู่ในใจเขาเสมอมา

เมื่อพบกันอีกครั้ง การกลับมาครั้งนี้ของเธอยังนำพาเรื่องน่าตระหนกที่แสนแช่มชื่นมาให้เขาด้วย

ปวีร์จะตัดสินใจอย่างไร ควรปล่อยเธอไปหรือควรวอนขอโอกาสจากเธอสักครั้ง แล้วเปลี่ยนระดับความสัมพันธ์กันเสียที

ไม่ว่าจะจากเพื่อนเป็นคนรัก หรือจะเลื่อนขั้นไปเป็นสามี พ่วงด้วยตำแหน่งพ่อของลูกปวีร์ก็ยินดีทั้งนั้น...

“แต่งงานแล้วเหรอ”

“ยัง” คนถูกถามส่ายหน้า ดวงตากลมโตยังสดใสเหมือนเดิม

“แล้วนั่นลูกใคร หรือว่าหลาน” สายตาหยุดลงที่เด็กชายผิวขาวจัดซึ่งกำลังชะเง้อมองเค้กในตู้ ชายหนุ่มเตรียมเสนอตัวเป็นเจ้ามือเลี้ยงของหวานเพื่อทำคะแนน ก่อนจะอึ้งงันเมื่อได้ยินคำตอบของหญิงสาว

“ลูกเราเอง”

“…”

.

ด้วยข่าวลือบางอย่างทำให้ ปวีร์ หรือ ปี ตัดสินใจรักษาระดับความสัมพันธ์กับ เดือนดาว ไว้เพียงเพื่อนที่ดีต่อกัน กระทั่งเธอจากไปโดยไร้คำร่ำลานานถึงหกปีเต็ม เขาจึงได้รู้ตัวว่าเธอยังคงมีตัวตนชัดเจนอยู่ในใจเขาเสมอมา
.
เมื่อพบกันอีกครั้ง
การกลับมาครั้งนี้ของเธอยังนำพาเรื่องน่าตระหนกที่แสนแช่มชื่นมาให้เขาด้วย ปวีร์จะตัดสินใจอย่างไร ควรปล่อยเธอไปหรือควรวอนขอโอกาสจากเธอสักครั้ง แล้วเปลี่ยนระดับความสัมพันธ์กันเสียที ไม่ว่าจะจากเพื่อนเป็นคนรัก หรือจะเลื่อนขั้นไปเป็นสามี พ่วงด้วยตำแหน่งพ่อของลูก ปวีร์ก็ยินดีทั้งนั้น…
.
“แต่งงานแล้วเหรอ”
“ยัง” คนถูกถามส่ายหน้า ดวงตากลมโตยังสดใสเหมือนเดิม
“แล้วนั่นลูกใคร หรือว่าหลาน” สายตาหยุดลงที่เด็กชายผิวขาวจัดซึ่งกำลังชะเง้อมองเค้กในตู้ ชายหนุ่มเตรียมเสนอตัวเป็นเจ้ามือเลี้ยงของหวานเพื่อทำคะแนน ก่อนจะอึ้งงันเมื่อได้ยินคำตอบของหญิงสาว
“ลูกเราเอง”
“…”
.
.

“ลูกเรากับปี”